เที่ยวเชียงใหม่ ตอนที่ 3/3 วัดผาลาด เวียงกุมกาม วัดเจ็ดยอด กินร้านบ้านสวนกาแฟ เกียรตินำ
กลับมาต่อสำหรับทริปเที่ยวเชียงใหม่เวอร์ชั่นครอบครัวกันค่ะ ตอนสุดท้ายแล้วสำหรับทริปนี้ค่ะ มาเริ่มสตาร์ทวันที่ 3 ของทริป กับอาหารเช้าของ รร อีกเช่นเคย อาหารไม่ต่างกันจากวันแรกนักค่ะ มีแค่พวกบรรดากับข้าวที่เปลี่ยนเมนูไป ก็เลยไม่ได้เก็บภาพกันมาสำหรับมื้อเช้าในวันนี้
สำหรับที่เที่ยววันที่ 3 ของทริป เริ่มต้นวันด้วยการไปเที่ยววัดค่ะ ทริปนี้ไปวัดเยอะมากกก เพราะมีผู้ใหญ่ไปด้วย ปกติถ้าเที่ยวกันเองกับคนข้างๆนี่ แทบไม่แตะวัดเลยค่ะ 5555 วัดที่รอบนี้ไป มีน้องที่อยู่เชียงใหม่แนะนำมาค่ะ น้องบอกว่า “วัดสวยนะเจ๊ มีน้ำตกไหลผ่านกลางวัดเลย” อิชั้นก็มโนต่อได้เอง ว่าเออ ถ้าจะสวยจริงแฮะ (เก่งป่ะ อิอิ) วัดนั้นคือ “วัดผาลาด” ค่ะ (พิกัดอยู่ในหมุดเหมือนเดิมนะ)
ทางไปก็ขับขึ้นเขาทางเดียวกับจะไปดอยสุเทพนี่ล่ะค่ะ แต่วัดผาลาดจะถึงก่อน น่าจะสักครึ่งทางของทางไปดอยสุเทพมั้งคะ ป้ายวัดอยู่ริมถนนนี่ล่ะ แต่ตัววัดต้องขับเข้าด้านใน แล้วลงเขานิดนึงทางเข้าตัววัดแอบเสียวนิดหน่อยค่ะ เพราะทางค่อนข้างลาดพอควร ขอโทษที่ไม่ได้ถ่ายภาพมานะคะ มัวแต่ลุ้นกับทางอยู่ แหะแหะ
พอไปถึงวัดกำลังมีการบูรณะอยู่ค่ะ บูรณะสถูปบางหลัง กำลังทำห้องน้ำใหม่ และสร้างอะไรใหม่อีกหลายสิ่ง เลยพอถ่ายภาพมาให้ดูได้คร่าวๆ คืออยากบอกว่าภาพไม่สวยอย่างที่เห็นจริงๆ เท่าไหร่ ต้องขออภัยด้วยอีกครั้งสำหรับฝีมือการถ่ายภาพอันอ่อนด้อย แต่วัดนี้สวยงามตรงน้ำตกไหลผ่านกลางวัดจริงๆ แถมมองลงทางไหล่เขาจะเห็นกุฏิและศาลาวัดไล่อยู่ตามหน้าผา แปลกตาและสวยมากเลยค่ะ มีภาพให้ดูแค่รวมๆ ในบางจุดที่พอถ่ายได้นะคะ
วัดนี้มีพวกสิงห์แบบนี้เยอะเลยค่ะ
จากวัดมองลงไปจะเห็นวิวเมืองแบบนี้ล่ะค่ะ
ออกจากวัดก็ใกล้เที่ยงพอดีค่ะ เลยไปหาอะไรหม่ำๆกัน น้องคนเดิมแนะนำมาอีกค่ะ “เจ๊ต้องร้านนี้เลย มีลำธารไหลผ่านร้านด้วย” คือไม่รู้มีอะไรกะน้ำไหลผ่านนะวันนี้ 5555 ขับรถไปแอบรู้สึกว่าไกลจังวุ้ย ต้องเข้าไปในเขา ลึกลับซับซ้อนมาก จนป๊าม้าเริ่มบ่นเล็กๆ ว่าจะพาไปไหน ได้แต่ภาวนาว่าเครื่อง GPS จะไม่พาไปหลงให้หน้าแตกนะ ขับไปจนเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองจะหลงก็ถึงพอดี 5555 คือมารู้ตอนขากลับว่าจริงๆ แล้วร้านไม่ได้ไกลหรอก แต่เราขับอ้อมค่ะ ดันไปปิด GPS บางเส้นทางไว้ มันเลยพาอ้อมซะ แต่สุดท้ายเราก็มาถึงจนได้ล่ะนะ “บ้านสวนกาแฟ”
(อ่านรีวิว บ้านสวนกาแฟ เต็ม ๆ คลิกที่นี่เลยค่ะ)
หลังเสร็จจากมื้อเที่ยงก็ออกเที่ยวกันต่อค่ะ ตอนแรกวางแผนไว้หลายที่ว่าจะไป แต่ม้าไม่อยากไปค่ะ เลยต้องหาที่เที่ยวกันกระทันหัน อิชั้นเลยเสนอ “เวียงกุมกาม” เพราะขับผ่านเมื่อวันก่อน คือสารภาพว่าไม่มีความรู้เกี่ยวกับเวียงกุมกามเลยนะ ตอนเสนอไปก็ไม่รู้ว่าไปแล้วจะเจออะไร แต่มันคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดี ที่มันไม่ได้ไกลมาก คิดว่าเสนออะไรที่เป็นพวกวัดไปน่าจะผ่านการอนุมัติที่สุดแล้ว5555
เวียงกุมกามคือเมืองโบราณที่ขุดพบ เข้าไปเดินแล้วถึงเพิ่งรู้ว่าอ้าว จริง ๆ แล้วเค้ามีหลายจุดนะ ซื้อเป็นทัวร์ได้เลย มีรถม้าพาไปยังจุดต่าง ๆ ด้วย แต่พวกเราไม่ได้ไปหรอกนะคะ แค่เดินที่จุดนี้จุดเดียว โดยจุดที่เราเดินเที่ยว อยู่ในเขตวัดช้างค้ำ
นี่คือตัวเวียงกุมกามค่ะ คือซากของโบราณสถานของเวียงกุมกามในอดีต ตรงนี้เป็นแค่จุดเดียวที่ปรากฏ ยังมีกระจัดกระจายอยู่ส่วนอื่นอีกอ่ะนะคะ ไม่มั่นใจว่าจุดนี้คือจุดที่ใหญ่ที่สุดหรือเปล่า แต่ส่วนตัวว่าก็ใหญ่พอสมควรแล้วค่ะ ได้บรรยากาศขลังๆเล็กน้อย
ด้านในเป็นวัด มีพระให้กราบไหว้ด้วยค่ะ
แต่ที่ไม่ไปต่อยังจุดอื่นๆ ก็เพราะนี่ล่ะค่ะ เมฆฝนมาทะมึนเชียว 555
ออกจากเวียงกุมกามก็กลับที่พักก่อนค่ะ ฝนเริ่มตกเรียบร้อย กลับไปนอนเล่นที่ โรงแรมแอทพิงค์นคร กันก่อนค่ะ นอนเกลือกกลิ้งฆ่าเวลาจนถึงมื้อเย็น แล้วก็ออกไปหาอะไรหม่ำกันค่ะ ร้านที่ไปฝากท้องมื้อนี้ เป็นร้านที่อิชั้นเคยมากินเมื่อครั้งก่อน แวะเข้าไปกินแบบไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ดันอร่อยซะงั้น แถมไม่แพงด้วย มารอบนี้เลยต้องมาซ้ำกันอีกสักรอบนะ “เกียรตินำ” ค่ะ อยู่นิมมานเหมินทร์ ซอย 11
(ชมรีวิว ร้านเกียรตินำ คลิกที่นี่)
อิ่มตื้อกันไปตามระเบียบสำหรับมื้อเย็น เสร็จก็พาป๊าม้าไปส่งที่โรงแรมเพื่อพักผ่อนค่ะ ส่วนเรากับคุณแฟนไปเดินถนนคนเดินที่ถนนวัวลายเล่นกัน ไม่มีภาพกลับมาฝากนะคะ เพราะคุณแฟนขี้เกียจแบกกล้องแล้ว แต่ก็ดีที่ไม่เอากล้องไปค่ะ เพราะพอเดินไปสักพักฝนก็เทลงอีกรอบ เลยต้องรีบกลับ รร กันล่ะค่ะ แต่ก็เสียทรัพย์กันไปได้พอประมาณเลย แหะแหะ
ในส่วนของวันสุดท้ายของทริป เราก็ต้องเข้าวัดส่งท้ายด้วยเหมือนกัน วัดที่เราเลือกไปคือ “วัดเจ็ดยอด” ค่ะ วัดเจ็ดยอดเป็นวัดประจำปีมะเส็ง ซึ่งคนเกิดปีนี้สามารถมาแก้ชง หรือ ไหว้เพื่อเป็นสิริมงคลได้ค่ะ
งูเยอะแยะเลย
ออกจากวัดก็ไปหาอะไรทานทิ้งทวนที่ร้านแยงซีเจียงอีกรอบค่ะ นับเป็นร้านเปิดและปิดทริปที่ดีที่สุดเลยล่ะ หลังจากนั้นก็ไปสนามบินเตรียมกลับบ้านกันค่ะ คือยังไม่อยากกลับเลยนะบอกตรงๆ อยากเที่ยวต่อ ฮือฮือ เชียงใหม่นี่เป็นจังหวัดที่อย่างที่บอกไว้ข้างต้น คือไปบ่อยไม่แพ้หัวหินเลย ไปกี่ทีก็ไม่เคยเบื่อ มีที่ให้อยากไปเที่ยว มีร้านให้อยากไปกินอีกเยอะเลย 555 ยังไงก็จะกลับไปซ้ำอีกแน่ ๆ รอโปรฯตั๋วเด็ด ๆ ก่อน อิอิ ร่ำลากับ family trip แบบนี้ไปด้วยภาพครอบครัวกันค่ะ