ใครโชคดีคนนั้นเป็นศพ – Chris Carter

ใครโชคดีคนนั้นเป็นศพ  –  Chris Carter

 

Chris Carter เป็นอีกหนึ่งนักเขียนคนโปรดสายนิยายสืบสวนต่างประเทศของปลาค่ะ อ่านแค่เล่มแรกก็ติดเลย ชื่อนี้การันตีความสนุก และความสยดสยอง เหอเหอเหอ   คือเป็นนิยายที่คนขวัญอ่อน กลัวเลือด ควรออกห่าง เพราะนี่ขนาดเป็นคอนิยายเลือดสาด ยังอ่านไปขนลุกไป เสียวคอ เสียวหนังหัวไปตลอดเวลา  หลายครั้งที่อ่านแล้วต้องหยุดพักหายใจเอง เพราะกลัวตัวเองจะเกร็งจนหัวใจวายตายเอาซะก่อน แหะแหะ สำหรับเรื่องนี้ “ใครโชคดีคนนั้เนเป็นศพ” เป็นผลงานเล่มที่ 5 หรือ 6 แล้วมั้งที่มีแปลเป็นภาษาไทย  เป็นชุดนักสืบโรเบิร์ต ฮันเตอร์ เช่นเคย

 

เรื่อง – ใครโชคดีคนนั้นเป็นศพ
ผู้เขียน – Chris Carter
ผู้แปล – กานต์สิริ โรจนสุวรรณ
สนพ – น้ำพุ
จำนวนหน้า – 439
ราคา – 280

 

…เรื่องย่อจากปกหลัง…

 

“เลือกมา อยากดูเขาตายด้วยไฟหรือน้ำ”
นั่นคือข้อความที่นักสิบโรเบิร์ต ฮันเตอร์ ได้รับจากสายนิรนาม พร้อมกับบอกให้เข้าเว็บไซต์หนึ่ง  พอทำตามนั้นเขาก็ต้องตกตะลึง ภาพชายหนุ่มถูกมัดติดกับเก้าอี้กล่องใสปิดล็อกแน่นหนาปรากฏบนหน้าจอ  ฮันเตอร์ไม่แน่ใจว่านี่เป็นเรื่องจริงหรือการเล่นพิเรนทร์ของพวกว่างจัด  แต่สุดท้ายเขาก็เลือกน้ำไป ทันใดนั้นระดับน้ำพลันสูงขึ้นพรวดๆ ชายหนุ่มคนนั้นเริ่มดิ้นทุรนทุรายอย่างสิ้นหวัง
วันต่อมามีคนพบศพในตรอกไมไกลจากกรมตำรวจ สภาพศพสยดสยองแทบไม่เหลือเค้าเดิม แต่ฮันเตอร์จำได้ว่า คือชายหนุ่มในกล่องไม่ผิดแน่ เว็บไซต์นั่นไม่ใช่เรื่องแหกตา
ไม่กี่วันให้หลังเกมสุดวิปลาสก็กลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มาพร้อมกติกาใหม ทุกคนที่เข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์สามารถโหวตเลือกวิธีตายให้ “ผู้โชคดี” ที่ถูกคัดเลือกมาอย่างพิถีพิถันได้  เมื่อดูจาก “วิธีตาย” ที่มีให้เลือกแล้ว ฮันเตอร์เริ่มคิดว่า  บางทีในวินาทีสุดท้ายของชีวิต เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายอาจจะรู้สึก “โชคดี” ที่ตายๆ ไปก็ได้

 

 

…หลังอ่าน…

เป็นนิยายที่ไม่พูดพร่ำทำเพลง เวิ่นเว้ออะไรให้เสียเวลามากนัก เปิดมาก็สาดความสยองใส่คนอ่านทันที  

งานนี้นักสืบฮันเตอร์คิดหนัก เมื่อมีสายโทรศัพท๋นิรนามโทรมาเพื่อขอให้เค้าเลือกการตายให้ชายหนุ่มที่ถูกขังอยู่ในกล่องแก้ว
แรกๆเองฮันเตอร์คิดว่าเป็นเรื่องหยอกเล่น แต่ดูจากสภาพการณ์มันดูเกินจากแหย่เล่นไปเยอะ  สถานการณ์บังคับให้ฮันเตอร์เลือกให้เค้าตายด้วยน้ำแทนไฟ ซึ่งเค้าคิดว่าน่าจะทรมานกว่ากันเยอะ  แต่งานนี้พลิกล็อค คนโรคจิตก็โรคจิต เหมือนเป็นพวกคลั่งการทรมานคน วิธีตายที่เค้าหยิบยื่นให้ผู้โชคร้าย มันชวนช็อคเกินกว่าคนธรรมดาจะคิดกันได้  และนี่ก็เป็นแค่จุดเริ่มต้นของความสยองขวัญ เพราะหลังจากนั้นยังมี “ผู้โชคดี” ที่ฆาตกรอ้างอีกหลายคน และแต่ละคนวิธีตายก็วิปริตไม่แพ้กัน  
แต่ที่น่าช็อคคือ มันเปิดเว็บไซต์ให้คนทั่วไปได้ดู แถมให้คนดูได้มีโอกาสโหวตวิธีตายเองด้วย ที่ช็อคหนักขึ้นคือแม่งก็อุตส่าห์มีคนกดโหวตจริงๆ ด้วย  เมื่อผลโหวตเสร็จสิ้น ทุกคนก็จะได้นั่งดูคนนั้นถูกฆ่าตายผ่านการถ่ายทอดสดออนไลน์กันต่อหน้าต่อตา  กว่าฮันเตอร์กับการ์เซีย คู่หูจะหาเจอว่าใครคือไอ้โรคจิตนั่น ก็เกือบทำเอาภรรยาของการ์เซียเกือบจบชีวิตไปด้วย 

อ่านมาแค่นี้อาจไม่เห็นภาพว่าสยดสยองยังไง เอาเป็นว่าจะยกตัวอย่างความโหดเหี้ยมของคนร้ายให้ดูซักหน่อย
เอาที่เบาะๆ เหยื่อรายแรกละกัน

 

ขนลุกพอมั้ยล่ะ นึกภาพความทรมานเหล่านี้ออกมั้ย เหอเหอเหอ ต้องโรคจิตขั้นไหนถึงคิดสิ่งเหล่านี้มาทรมานเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้
แต่นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่สยดสยองมาให้ขวัญผวาเล่น ยังมีพล็อตเรื่องที่ดีที่น่าคิดอีกด้วย  เราได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะมากมายจากนิยายเรื่องนี้ โดยเฉพาะเรื่องโลกออนไลน์  คนเราจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร ถ้าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้เกิดกับตัวเองหรือคนใกล้ตัว เราพร้อมจะตัดสินคนอื่นจากสิ่งที่เห็นเพียงผ่านๆ  หลายครั้งที่เราตัดสินคนคนหนึ่งจากเค้าเล่ามา มีคนบอกมา โดยที่ตัวเราเองไม่ได้มีข้อมูลหรือรู้จักคนนั้นอย่างจริงจัง
หลายคนแสดงความเห็นทางโลกออนไลน์ตอกย้ำความสูญเสียของคนอื่น เพราะไม่ได้เกิดกับตัวเอง ไม่ได้เกิดกับคนใกล้ตัว เลยไม่รู้ซึ้งถึงความรู้สึกเหล่านั้น  และไม่คิดจะนึกถึงความรู้สึกของผู้สูญเสีย ไม่เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา หลายครั้งที่เราสนุก เราสะใจบนความทุกข์ของคนอื่น … เป็นเรื่องน่าเศร้ามากในยุคนี้

 

และเมื่อเรื่องนี้เฉลยเหตุผลและต้นตอทั้งหมดของเหตุฆาตกรรม ได้แต่อุทาน จริงดิ!  หลายครั้งเราโยนความผิดให้คนอื่นมากกว่าตัวเอง หลายครั้งเราไม่ยอมรับว่าความผิดหรือความพลาดพลั้งก็เกิดจากเรานี่แหละ

 

สรุป นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ให้แค่ความสนุก ความบันเทิงในการอ่านหนังสือ แต่ยังมีพล็อตที่ทันยุคทันสมัย สอดแทรกข้อคิดหลายๆ อย่างให้เราได้ตระหนัก  เนื้อเรื่องเดินกระชับ ไม่เวิ่นเว้อ ความโหดร้ายถึงพริกถึงขิงอย่างที่สุด คอนิยายสืบสวน เลือดสาดไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง  และขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย !   คนขวัญอ่อนอย่าริอาจหยิบเล่มนี้ขึ้นมาอ่านเชียวล่ะ นอนฝันร้ายแล้วจะหาว่าไม่เตือน