หนึ่งด้าวฟ้าเดียว – วรรณวรรธน์
ชื่อคนเขียนการันตีให้ซื้อกลับมาอ่านค่ะ และยิ่งน่าสนใจมากขึ้น เมื่อรู้ว่าเรื่องนี้ถูกหยิบไปทำละครด้วย การได้เจมส์จิมาสวมบทพระเอกในเรื่องถือว่าโอเคกับภาพพระเอกที่อ่านจากในเรื่อง แต่นางเอก แต้ม ณัฐพร ส่วนตัวว่าดูเป็นผู้ใหญ่กว่าในหนังสือไปนิด คงต้องรอดูเมื่อสวมบทบาทในละครแล้วนั่นแหละ แต้วอาจทำให้เราเชื่อได้ว่าเป็นแมงเม่าจริงๆ
เรื่อง – หนึ่งด้าวฟ้าเดียว (2เล่ม)
ผู้เขียน – วรรณวรรธน์
สนพ – ณ บ้านวรรณกรรม
ราคา – 540บาท
“ได้เจ้ามายืนอยู่เคียงข้างและเข้าใจข้าเช่นนี้ทุกวัน
ข้าก็ไม่ต้องการยศถา ทรัพย์สินเงินทองอันใดที่ไหนอีกแล้ว แมงเม่าเอ๋ย”
เธออมยิ้มในหน้า “เจ้าค่ะ”
เขาพึมพำจดจ่อใกล้นัก ข้างแก้มเธอเบาๆ
“ให้บ้านเมืองกลับคืนดีมาเมื่อไหร่ พี่จะสู่ขอเจ้ามาเป็นมิ่งขวัญพี่ตลอดไปนะแมงเม่า”
“เจ้าค่ะ”
เธอตอบ แต่หนนี้ในใจกลับคิดว่า บ้านเมืองจะวุ่นวายไปอีกนานเท่าใด จะสงบสุขลงเสียวันนี้วันพรุ่งเลยได้ไหม เธอจะได้ตอบรับคำสู่ขอจากเจ้าแผงอกหนั่นเนื้อหอมคนนี้เสียที
จุลศักราช ๑๑๒๙ ปีกุน วันศุกร์ ขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๑๒ นพศก ขุนหลวงตากได้เข้ายึดครองค่ายโพธิ์สามต้นสำเร็จ และขับไล่ทหารอังวะออกจากพระนครศรีอยุธยา นับเวลาที่ใช้ในการกอบกู้กรุงศรีอยุธยากลับคืนมารวม ๗ เดือน!
…หลังอ่าน…
เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องนึงที่น่าสนใจของ วรรณวรรธน์ หนึ่งในนักเขียนคนโปรดค่ะ เนื้อเรื่องดำเนินอยู่ในช่วงสมัยกรุงศรีอยุธยาใกล้แตกในครั้งที่ 2 จนเรื่อยไปจนสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชเข้ามาปราบอังวะและก่อตั้งกรุงธนบุรีขึ้นมา
อ่านแล้วเพิ่งรู้ว่าเมืองไทยมีขันทีด้วย นึกว่ามีแต่ในจีนหรือญี่ปุ่นอย่างเดียวซะอีก
และมีความน่าสนใจตรงให้พระเอกเป็นขันที อ่านตอนแรกก็คิดว่าพระเอกอาจเป็นคนอื่นนะ ไม่ใช่หัวหน้าขันทีคนนี้หรอก แต่…คำภาวนาไม่เป็นผล พระเอกคือหัวหน้าขันทีนี่แหละ แต่ก็มีอะไรมากกว่านั้นล่ะน่า
ส่วนนางเอกสาวน้อยจอมแก่นที่ต้องหนีร้อนเข้าไปพึ่งเย็นในรั้วในวังอยู่เป็นนางใน เป็นสาวน้อยที่เข้าไปเอี่ยวกับเรื่องสำคัญที่เกี่ยวกับเหตุบ้านการณ์เมือง
เรื่องนี้ทำให้ได้เห็นว่าบทกลอนในภาษาไทยมีหลากหลายรูปแบบมาก ที่เคยเรียนมาสมัยเด็กๆ (แล้วก็ลืมไปแล้ว 555) เป็นแค่เศษเสี้ยว กิจกรรมของคนในรั้งในวังที่มักจะถอดปริศนาจากคำกลอนเป็นกิจกรรมทดสอบความสามารถในแต่ละตำหนัก และนั่นก็กลายเป็นหนึ่งในปริศนาที่เปิดเผยความลับของคนที่คิดคดทรยศบ้านเมือง ในความเป็นจริงเราไม่รู้ว่าเรื่องราวในส่วนตรงนี้ หนอนบ่อนไส้มีตัวตนจริงแท้แค่ไหน แต่อ่านแล้วแอบโกรธคนพวกนี้นะ
ข้อมูลในส่วนประวัติศาสตร์ค่อนข้างแน่นสำหรับนิยายเล่มนี้ แล้วก็เป็นสไตล์ของวรรณวรรธน์ ที่ข้อมูลมักจะแน่นเสมอ แต่ถ้าเทียบกับข้าบดินทร์เราก็ว่ายังถือว่าไม่หนักเท่า อันนั้นนอกจากประวัติศาสตร์แล้ว ข้อมูลในการเลี้ยงช้างและเป็นควาญช้างก็แน่นมาก แน่นพอที่คนอ่านจะไปเป็นควาญช้างเองได้เลย 5555 ข้อมูลที่ใส่เข้ามาดูไม่ได้ยัดเยียดมากนัก จะมีแค่ตอนเฉลยตัวคนบงการเรื่องทั้งหมด ที่ดูไม่เนียน ไม่ธรรมชาติไปนิด อ่านแล้วขัดใจเล็กน้อย
แต่โดยรวมของเรื่องก็เป็นนิยาย 2 เล่มที่อ่านเพลิน เพราะมีพล็อตที่น่าสนใจ และมีสำนวนการเขียนที่ดี ในแง่ความหวานของเรื่องยังถือว่าไม่ได้มาก อาจเป็นเพราะพระเอกเป็นขันทีนี่แหละ แต่ก็ยังเห็นและสัมผัสได้ถึงความห่วงใยที่พระเอกมีให้นางเอกได้อยู่ โดยรวมก็ยังเป็นนิยายที่ไม่ควรพลาดค่ะ