ปลายฝนต้นรัก – nanaspace

ปลายฝนต้นรัก  –  nanaspace

 

 

เคยอ่านงานของ nanaspace มาหลายเรื่องอยู่ค่ะ  แอบชอบเบาๆ  เมื่อมีผลงานเล่มใหม่ออกมาก็อดสอยมาอ่านไม่ได้  ถึงแม้จะเคยได้อ่านรีวิวว่าเล่มนี้ไม่ค่อยเวิร์ค  แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะซื้อมา  ยิ่งเมื่อได้มาในราคาเซลล์ด้วย อิอิ

 

เรื่อง – ปลายฝนต้นรัก
ผู้เขียน – nanaspace
สนพ – อัมรินทร์
จำนวนหน้า – 268
ราคา – 195บาท

 

…เรื่องย่อจากปกหลัง…

 

ผู้หญิงอะไรทั้งขี้บ่น ขี้วีน โดนพูดยั่วเข้าหน่อย   อารมณ์ยังพุ่งปรู๊ดปร๊าดราวกับปรอทวัดไข้ได้อีก   นิสัยไม่เห็นเหมือนกับที่นายภัทรเคยบอกไว้สักนิด   ตรงไหนกันที่เรียกว่าเรียบร้อยน่ารัก?   แบบนี้เรียกว่าน่ารำคาญชัด ๆ! คอยดูนะ หัวเด็ดตีนขาดยังไง   ผมก็ไม่มีทางรับผู้หญิงคนนี้มาเป็นน้องสะใภ้เด็ดขาด!

ไหนพี่ภัทรเคยบอกว่าพี่ชายของเขาเป็นคนใจดีและอบอุ่น   ไปที่ไหนก็มีแต่คนรักและเอ็นดู แล้วนี่อะไร   แสนจะยียวนกวนประสาทและขยันสร้างศัตรูละไม่ว่า!
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ ผู้ชายอะไรปากร้ายที่สุดในสามโลก!

ผมเดินย้อนกลับไปที่รถยนต์อีกครั้ง กระเป๋าสะพายของเธอวางอยู่บนเบาะที่นั่ง  ข้างคนขับดังเดิม เมื่อจำเป็นจึงถือวิสาสะค้นดูสิ่งของข้างใน แม้ตัวกระเป๋าด้านนอกจะเปียกชื้นไปด้วยน้ำฝน แต่ข้าวของภายในนั้นแห้งสนิท ไม่ได้รับความเสีย  หายใด ๆ สิ่งแรกที่หยิบออกมาได้คือหนังสือเดินทางเล่มสีน้ำตาลแดงและมีตราครุฑที่ปกหน้า เธอถือสัญชาติไทย!

 

 

…หลังอ่าน…

 

เมื่อพี่ชาย เมธ ขับรถชนคู่หมั้นของน้องชายตัวเอง ฝน โดยบังเอิญ ไม่รู้ชนหนักแค่ไหนแต่แรงกระแทกทำเอาฝนความจำเสื่อม (อ่า มุกความจำเสื่อม)  และเมธเลือกที่จะปิดบัง ไม่ยอมบอกเล่าเรื่องราวความจริงทั้งหมดให้ฝนได้รู้ เพราะเห็นน้องชายตัวเองกำลังคบหากับรุ่นน้องอีกคนที่ตนเองสนิทด้วย  คืออันนี้ไม่เข้าใจว่าถึงทำอย่างนี้นะ นี่คู่หมั้นนะ ไม่ว่าจะปัญหาอะไรก็น่าให้เจ้าตัวมาจัดการแก้ปัญหาเอาเอง  นี่ไม่บอกไม่พอ เอาเค้ามาอยู่ด้วยที่บ้าน ตามลำพังแค่ 2 คนอีก แถมไปยึดกระเป๋าตังค์ เอกสาร โทรศัพท์อะไรของเค้าไปหมดอี๊ก  แล้วตาเมธนี่ก็อะไร ดูเป็นผู้ชายขี้หงุดหงิดอะไรขนาดนี้ คนความจำเสื่อมก็ดุ ก็โวยวายอะไรนักหนา แอบน่ารำคาญนะ  

ส่วนเรื่องความจำเสื่อมของฝน คือจริงๆ กระเทือนแค่ในส่วนความจำคือจำตัวเองไม่ได้ จำคนรอบข้างไม่ได้  แต่ไม่มั่นใจว่าในส่วนความจำแบบนี้มันกระเทือนกับชีวิตประจำวันอะไรได้มากแค่ไหน แต่นี่ถึงกับไม่รู้ว่าชอบอะไร ใช้เครื่องใช้ในบ้านก็ไม่เป็น พอคนสอนอะไรถึงกับต้องเอากระดาษปากกามาจด  เอาจริงๆ ไม่คิดว่ามันจะกระทบขนาดนั้นอ่ะ งง

แล้ววันดีคืนดีนางก็ความจำกลับคืน ตรงนี้ก็มีส่วนให้งง คือนางจำไม่ได้ว่าผู้ชายที่ดูแลนางคือใคร แต่นางก็ยังตีเนียนว่าความจำเสื่อมต่อ คือ คนความจำคืนกลับมานี่ไม่น่ารู้ว่าตัวเองเคยความจำเสื่อมมาก่อนมั้ย   แล้วถ้าจำไม่ได้ว่าคนดูแลตัวเองเป็นใคร แล้วไม่รู้สึกเลยรึว่าจะไม่ปลอดภัยหรือ ไปอยู่ตามลำพังกับผู้ชายแปลกหน้า ยังอุตส่าห์จะเนียนทำความจำเสื่อมต่อเนี่ย

ต่อมาเมื่อความจริงเปิดเผยว่าตัวเองโดนเมธหลอก ปิดบังความจริง เรื่องที่ตัวเมธเองเป็นใคร แล้วปิดบังเรื่องที่หล่อนเป็นใครด้วย  ความจริงปรากฏเธอก็เลือกจะหนีให้ห่างจากเมธ หนีกลับไทยไปเลย แต่สองครอบครัวสนิทสนมกันอยู่แล้วคงหนีกันยาก  เมธก็ถึงกับกลับมาตามง้อถึงเมืองไทย แต่ทิฐิของฝนยังแรงอยู่ ก็ยังงอนต่อไปเรื่อยๆ แต่ความพยายามของเมธดูน้อยไปนิด มีแอบน้อยใจว่าทำผิดแค่นิดเดียวทำไมต้องโกรธขนาดนี้  … คืออออออ ความผิดไม่น้อยนะคะ คุณขา ปิดบังหลอกลวงเค้าขนาดนี้ คนรอบตัวฝนก็ห่วงว่าเธอไปต่างแดนแล้วหายไปไม่ส่งข่าว แม่เค้าก็ห่วงลูกเค้านะคะ คุณ  บางทีก็รู้สึกพระเอกดูงี่เง่านะ คำพูดคำจาอะไรบางทีก็เหวี่ยงวีนเป็นผู้หญิงไปได้ แต่เอาเหอะ เรื่องนี้ไม่จบ sad หรอก
โดยรวมต้องบอกว่ายังไม่โดนค่ะ ทั้งๆที่เคยชอบเรื่องอื่นของ nanaspace นะ เนื้อเรื่องเดินอยู่ในต่างแดน นี่ก็คาดหวังว่าน่าจะเขียนให้เห็นภาพหรือชวนเที่ยวซะหน่อย แต่อ่านแล้วก็เปล่าอ่ะ  ยังไม่เห็นภาพ ยังไม่รู้สึกว่าน่าไปตาม นิสัยตัวละครก็ง๊องแง๊ง พล็อตเอาจริงๆ ก็ไม่มีอะไรเท่าไหร่ ไม่มีอะไรหวือหวา ความรักก็เกิดเร็วอีกแล้ว แต่นี่เร็วแล้วแบบไม่อินอ่ะ คิดไม่ออกอีกว่ารักกันได้ยังไง นี่ดีที่เล่มไม่หนานะ 5555