ข้ามภพ ข้ามชาติ – ครู ข้างวังฯ
ข้ามภพ ข้ามชาติ เขียนโดย ครู ข้างวังฯ ชื่อเรื่องก็บอกนะคะ ว่าคงเป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่องการระลึกชาติ หรือกลับชาติมาเกิดอะไรพวกนี้ แล้วเดิมก็เป็นคนสนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้วค่ะ เห็นเรื่องนี้ปุ๊บสนใจทันที ซื้อมาแล้วถึงเพิ่งรู้ว่าเป็นเรื่องที่เขียนลง fb มาก่อน จนโด่งดัง แล้วจึงกลายมาเป็นหนังสือในภายหลัง เป็นหนังสือเล่มไม่หนานัก แต่จากคำโปรย หรือเรื่องย่อดูน่าสนใจ แต่ก็ยังมีปริศนาว่าเรื่องจริงหรือนิยายกันแน่
เรื่อง – ข้ามภพ ข้ามชาติ
ผู้เขียน – ครู ข้างวังฯ
สนพ – แพรวสำนักพิมพ์
จำนวนหน้า – 179
ราคา – 165 บาท
…จากปกหลัง…
ความเหมือนระหว่างเด็กสาวสองคน ซึ่งมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาห่างกันเกือบ 100 ปี ทำให้ทุกคนต้องตั้งคำถามว่า นี่คือเรื่องจริงหรืออิงนิยาย
…จากคำนำผู้เขียน…
เรื่องราวความรักและมิตรภาพอันบริสุทธิ์ของเด็กสาวสามคนที่เป็นเพื่อนรัก เพื่อนทุกข์ และเพื่อนตาย ที่ได้ให้คำมั่นสัญญาต่อกันไว้แต่ภพก่อน ต้องวนเวียนกลับมาตามหากันในภพนี้เป็นสังสารวัฎ เพียงเพื่อทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้ต่อกันในอดีต
…หลังอ่าน…
หยิบเล่มนี้มาอ่านก่อนเข้านอนค่ะ ไม่คิดว่าจะมีอะไรมากหรอก แต่อ่านไปอ่านมาขนลุกเบาๆ ตอนเค้าพูดถึงเด็กสาวที่อยู่ในรูป ไม่ว่าจะเอมอร อมรศรี หรือ บัวคลี่ พอพลิกมาดูตามคำที่เขียนบรรยาย เอิ่มมม พลิกกลับแทบไม่ทัน จินตนาการบรรเจิด พูดเลยว่าอ่านไปเสียวไป คือเรื่องมันไม่ได้น่ากลัวอะไรมากนะ ไม่ได้มาหลอกหลอน แหวกอก อะไรหรอก แต่ไม่รู้สิ หลอนเอง เหอเหอเหอ ใจนึงอยากจะวาง แต่ใจนึงก็อยากรู้ว่ายังไงต่อ ก็ฝืนอ่านไปค่ะ จนตาจะปิดจริงๆ นั่นแหละถึงได้วาง 5555 แต่ก็มาอ่านจบโดยไวในอีกวัน บอกเลยว่าอ่านจบก็ยังไม่มั่นใจเลยจริงๆ ว่าตกลงนี่คือเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง ต้องไปนั่งเสิร์จอากู๋ดูเพิ่มเติม แต่บอกเลยว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนจริงมากอ่ะ อาจจะด้วยวิธีการเขียนที่มันไม่ได้สละสลวยเหมือนนิยาย มันเป็นภาษาปาก ภาษาที่เหมือนเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟังว่าไปพบเจออะไรมาบ้าง มันเลยให้เกิดความรู้สึกคล้อยตามไปกับเรื่องราวมาก เหมือนกับเป็นเรื่องจริง หรือมันเป็นเรื่องจริง จริงๆ
ในส่วนเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งในจังหวัดสงขลาหรือพัทลุง เหมือนเป็นโอกาสดีที่ได้สอดแทรกให้เห็นที่เที่ยวหรือความสวยงามของ2จังหวัดนี้ไปด้วย อ่านไปแล้วก็รู้สึกอยากไปเที่ยวบ้าง เป็นการแทรกเรื่องแหล่งท่องเที่ยวมาได้อย่างแนบเนียน รวมไปถึงเรื่องศิลปวัฒนธรรมการร่ายรำ โดยเฉพาะมโนราห์ ส่วนตัวไม่ได้มีความสนใจในเรื่องนี้มากนัก แต่อ่านในเรื่องนี้แล้วรู้สึกถึงความขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ของการร่ายรำและพิธีกรรมต่างๆ แถมเคยไปเข้าพิธีไหว้ครูที่ ม.ราชภัฏสวนสุนันทาด้วย เลยแอบอินตอนพิธีตรงนี้มากขึ้น เพียงแต่ไม่เคยรู้เรื่องราวประวัติต่างๆ ภายใน ม.
สรุปโดยรวมเป็นหนังสือที่ภาษาธรรมดา แต่มีเรื่องที่น่าสนใจจนอ่านได้เพลิน วางแทบไม่ลง ให้ความรู้สึกขนลุกนิดๆตอนอ่าน ไม่รู้คนอื่นที่อ่านเป็นมั้ย แต่นี่เป็น อ่านไปหลอนไป 555