ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ – วรรณวรรธน์

ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่่นใจ – วรรณวรรธน์

 

“ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ”  ผลงานอีกเรื่องของนักเขียนคนโปรด เจ้าป้า “วรรณวรรธน์”  อ่านจากชื่อเรื่องน่าจะเป็นนิยายเบาๆ ฉีกแนวจากผลงานเรื่องอื่นๆ   และเป็นนิยายที่ถูกจับไปทำเป็นละครเรียบร้อย  แต่ตอนเป็นละครอิชั้นไม่ได้ดูนะคะ แหะแหะ

 

…เรื่องย่อจากปกหลัง…

“คุณคะ คุณอยากจะเป็นเจ้าสาวของใครสักคนบ้างไหมคะ”
ด้วยความสุข ความรักเต็มเปี่ยมที่อยากให้นิยายเรื่องนี้ เป็นส่วนหนึ่ง ที่ได้เล่าขานความฝันของหญิงสาวสักคนจากหัวใจ  วรรณวรรธน์ จึงรังสรรค์ ‘ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ’ นี้ เป็นผลงานลำดับที่ ๑๔

เธอวาดเส้นและบรรจงตัดผ้าเหล่านั้นด้วยความแม่นยำ  จรดเข็มแต่ละรอยเย็บลงด้วยความตั้งใจ ทั้งปัก ฉลุ วาดลวดลาย  จนกระทั่งผืนผ้านั้นกลายเป็นชุดสีขาวงดงาม  บนเรือนร่างของหญิงสาวในวันสำคัญที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิง ของเธอ  ผู้หญิงคนแล้วคนเล่าที่ได้สวมใส่  เธอเหล่านั้นต่างเป็นเจ้าสาวผู้งามสง่า เป็นคนสำคัญอยู่ท่ามกลางสายตาผู้คน  ยิ้มด้วยความสุขสมหวัง  ที่ได้เป็นคนที่มีความหมายที่สุดของค่ำคืนวันนั้น  วันสำคัญที่สุดของชีวิตหญิงสาว เดินเคียงคู่เจ้าบ่าว คนที่เธอจะยืนเคียงข้างร่วมสุขทุกข์กับเขาไปด้วยกัน  จวบวันสุดท้ายของชีวิต

 

…หลังอ่าน…

 

เป็นนิยายสองเล่มจบ เป็นนิยายเจ้าป้าเรื่องแรกที่อ่านแล้วเฉยๆ  นางเอกในเรื่องมีความฝันอยากเป็นเจ้าสาวมาตั้งแต่เด็กๆ คืออิชั้นไม่เก็ตว่าเด็กๆทำไมมีความฝันแบบนี้ได้ มันจะเหมือนเด็กที่ฝันอยากเป็นนางงาม นางแบบ แล้วลุกขึ้นมาแอบหยิบส้นสูงแม่มาเดิน โบกไม้โบกมือ ซ้อมดีใจตอนรับมงกุฏหรือเปล่า เพราะชีวิตนี้ไม่เคยมีความฝันอยากเป็นเจ้าสาว ที่เคยได้ยินมาส่วนมาก จะฝันว่าถ้าได้เป็นเจ้าสาวจะชุดแบบไหน อยากจัดงานที่ไหน แค่นั้น แต่นางเอกนี่จริงจังมาก จริงจังขนาดที่ว่าขอแค่ได้เป็นเจ้าสาว ได้สวมชุดเจ้าสาวที่ตัวเองออกแบบ (นางเอกเป็นเจ้าของร้านสตูฯชุดแต่งงาน) โดยที่ไม่สนใจว่าจะต้องแต่งกับใคร แต่งแล้วชีวิตหลังแต่งงานจะเป็นยังไง คือขอแค่ให้ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าสาว อ่านแล้วเลยงง ไม่อินกับมุมมองความคิดแบบนี้ แต่ชื่นชมนางในแง่ที่ใช้ความฝันที่มีมาสร้างอาชีพ ผลักดันจนตัวเองเป็นเจ้าของร้านเวดดิ้งและรับจัดงานที่ยิ่งใหญ่ระดับประเทศ และมีผลงานเป็นที่ยอมรับในต่างชาติได้ด้วย แต่การเพียรพยายามเพื่อให้ตัวเองได้เป็นเจ้าสาวแบบไม่แคร์องค์ประกอบอื่นเราว่าไม่โออ่ะค่ะ เลยแอบอ่านไปหงุดหงิดไป

หนูขอโทษถ้าบังเอิญเจ้าป้าได้อ่านรีวิวนี้ แต่ถึงจะไม่ถูกใจเรื่องนี้ยังไง ก็ยังคงติดตามงานเจ้าป้าต่อไป อขิทโรยังอยู่ในกองดองรอให้ทำใจพร้อมสำหรับนิยาย5เล่มจบอยู่ค่ะ 55555