วินธัย – ศรีสุรางค์
นิยายเล่มหนาผลงานของหนึ่งในนักเขียนคนโปรดของปลาค่ะ ตอนซื้อมานี่ก็ไม่ลังเลนะ เพราะชื่อคนเขียนการันตีอยู่ แต่ตอนจะหยิบมาอ่านนี่สิ ลังเลมาก คือเล่มหนา หนุนนอนสบาย เลยดองนานข้ามปีเลยกว่าจะได้ฤกษ์หยิบมาอ่าน 555
เรื่อง – วินธัย
ผู้เขียน – ศรีสุรางค์
สนพ – พิมพ์คำ
จำนวนหน้า – 711
ราคา – 390บาท
…เรื่องย่อจากปกหลัง…
จินตนิยายอันร้อยเรียงด้วยอักษรสุดตราตรึงใจ ว่าด้วยตำนานความรักของรัชทายาทพลัดบัลลังก์ผู้ต้องมาอยู่ในฐานะชนธรรมดาสามัญ …นาม วินธัย กับเจ้าหญิงเกษรา มกุฏราชกุมารีแห่งปาลีรัฐ
นับแต่น้อย ราชาแห่งคันธาระฝากฝังโอรสที่เหลือเพียงองค์เดียวให้มหาราชแห่งปาลีรัฐเลี้ยงดู ก่อนถูกลอบปลงพระชนม์จนสิ้นวงศ์
วินธัยได้รับการสั่งสอนอบรมจากมหาราชครูผู้ปราดเปรื่องเป็นที่หนึ่งในแผ่นดิน ทว่าเมื่อเริ่มรับราชการกลับต้องถูกเจ้าหญิงแก่นแก้ว เอาแต่พระทัยองค์หนึ่งกลั่นแกล้ง
ในฐานะองครักษ์ ผู้เป็นเพื่อน เป็นครู และเป็นผู้ปกป้องคุ้มครองพระกุมารี กลับบังเกิดความรักลึกซึ้งเกินใจถ่ายถอน ข้ามความเหมาะสมแห่งฐานันดรทั้งปวง
เขาผู้เปรียบดุจพญาอินทรีนกป่า จะหาญกล้านำตนขึ้นเคียงบัลลังก์แสงจันทร์อันทรงสิทธิ์แห่งปาลีรัฐได้หรือ และปีกที่แข็งแกร่งนี้จะป้องกันอันตรายให้แก่ราชธิดาดวงฤทัยของเขาได้หรือไม่
…หลังอ่าน…
ก่อนอื่นเลยขอกราบบบบบบบผู้เขียนเรื่องภาษา อลังการวิจิตรรอนบรรจงสร้างมาก พลอยทำให้ใช้เวลาในการอ่าน การทำความเข้าใจ และตีความนานไปด้วย ได้เห็นคำศัพท์แปลกๆ โบร่ำโบราณอะไรที่ไม่เคยได้เห็น อ่านไปต้องคอยอ่านคำอธิบายด้านล่างไปด้วย ขณะที่มันสร้างความสวยงามทางภาษา แต่มันก็ขัดอารมณ์เวลาในการอ่านพอควร เพราะแทนที่มันจะอิ่มในเนื้อเรื่องในอารมณ์ มันเลยไม่ถึง ไปไม่สุด เพราะต้องคอยอ่านคำแปล แล้วมานั่งตีความอีก มันมีทั้งข้อดีและข้อเสียไปในตัวนะ ขอคารวะอีกจอกสำหรับบทร้อยกรอง นี่ไม่ใช่แค่สร้างสรรค์ภาษาสวยงามของเนื้อเรื่อง ยังมีความขยันในการเขียนบทร้อยกรองสอดแทรกมาอีก เป็นร้อยกรองหลากรูปแบบด้วย บางบทบางแบบไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยด้วยซ้ำสารภาพเลยจริงๆ กราบเบญจางค์คนเขียนเลยค่ะ
ในส่วนของพล็อต อืมมม จะว่าซับซ้อนก็ไม่เชิง จะว่าไม่มีอะไรก็ไม่ใช่ เพราะการที่เจ้าหญิงคนสวยถูกลอบปลงประชนม์หลายครั้ง ทำให้เรื่องดูวุ่นวายขึ้นเยอะ แทบจะกลายเป็นอุปสรรคหลักของเรื่อง ที่ต้องหาให้ได้ว่าเป็นฝีมือใคร และทำไปเพราะอะไร หลังจากเจ้าหญิงปลอดภัย เรื่องหัวใจก็เข้ามามีบทบาทต่อ นี่มันไม่ใช่แค่เป็นนิยายรักที่ต้องฟันฝ่าอุปสรรคทางชนชั้น แต่ยังมีเรื่องการพิสูจน์ตัวเองเพื่อให้เหมาะสมกับเจ้าหญิง จะทำอย่างไรที่จะทำให้ตัวเองกลับมายืนเคียงข้างเจ้าหญิงได้อย่างคู่ควร การกลับไปกอบกู้แผ่นดินเดิมอาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด
ในส่วนตอนท้ายของเรื่อง บทพิเศษ โดยส่วนตัวคิดว่าไม่จำเป็นเลยอ่ะ คือตัวนิยายมันยาวมากแล้วน้าา พอเพิ่มบทพิเศษที่ไม่ได้เกี่ยวกับพระนางเข้ามาอีก เราว่าเยอะไป คนเขียนคงกลัวคนอ่านจะสงสัยถึงชะตาชีวิตตัวละครบางตัวที่ผิดหวังในรักไปว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรหลังจากพระนางเค้าลงเอยกันไปแล้ว ก็เลยเขียนเพิ่มมาให้ แต่เราว่าแยกไปเขียนใหม่อีกเรื่องเลยดีกว่ามั้ย เพราะในบทสั้นๆ มันจะเขียนให้เห็นการลงเอยในชีวิตใหม่มันก็ดูง่ายไปนะ แล้วมันยิ่งทำให้นิยายที่ยาวอยู่แล้ว ยาวววววววววววออกไปอีกโดยที่ไม่จำเป็นอ่ะค่ะ
สรุปเป็นนิยายที่หนาแทบจะเป็นหมอนหนุนได้ ที่บรรจุไปด้วยภาษาและถ้อยคำสละสลวย กับพล็อตที่ไม่ได้หวือหวามาก ถ้าอยากจะอิ่มกับภาษาเรื่องนี้ไม่ควรพลาด