ชดใช้ – มินะโตะ คะนะเอะ

ชดใช้ – มินะโตะ คะนะเอะ

เคยติดใจผลงานของ มินะโตะ คะนะเอะ มาตั้งแต่เรื่อง “คำสารภาพ”  ชื่อคนเขียนบนหนังสือเล่มนี้เลยดึงดูดให้ซื้อกลับมาอ่าน  “ชดใช้”  จะเป็นหดหู่และอึนขนาดไหน คงต้องรอลุ้น แต่แค่ปกก็หลอนแล้วอ่ะ

เรื่อง – ชดใช้
ผู้เขียน – มินะโตะ คะนะเอะ
ผู้แปล – กนกวรรณ เหตุชัยมาศ
สนพ – อัมรินทร์
จำนวนหน้า – 209
ราคา – 166บาท

 

…เรื่องย่อจากปกหลัง…

เย็นวันที่ 14 สิงหาคม ช่วงเทศกาลโอะบง เด็กที่เล่นอยู่ในสนามของโรงเรียนมีเพียงห้าคน สี่คนได้กลับบ้าน แต่อีกคนถูกพบเป็นศพ

เอมิลี นอนตาเบิกกว้าง เสื้อเลิกขึ้นจนอ่านลายบนนั้นไม่ออก เผยให้เห็นของเหลวเหนียวหนืดที่กระเด็นเปื้อนหน้าท้องและหน้าอกที่เริ่มตั้งเต้า   กระโปรงพลีตลายสกอตสีแดงเลิกขึ้น เผยให้เห็นท่อนล่างเปลือยเปล่า

มารดาผู้สูญเสียลูกน้อยไปโกรธจนคลุ้มคลั่งและเอ่ยคำสาปแช่งเด็กสาวทั้งสี่คนที่รอดชีวิต   “ฉันไม่มีวันยกโทษให้พวกเธอเด็ดขาด พวกเธอต้องหาตัวคนร้ายให้ได้ก่อนที่คดีจะหมดอายุความ ถ้าทำไม่ได้ พวกเธอก็ต้องชดใช้”

นับจากวันนั้น เด็กหญิงทั้งสี่ต่างเติบโตขึ้นมาโดยใช้ชีวิตตามทางของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นเหตุการณ์ในอดีตก็ยังคงคอยวนเวียนติดตามพวกเธอไปทุกที่…และแล้ว ห่วงโซ่แห่งการชดใช้ความผิดบาปที่นำไปสู่โศกนาฏกรรมอันน่าเศร้าก็เปิดฉากขึ้น

ซะเอะ: ฉันจะต้องไม่โตเป็นผู้ใหญ่ เพราะสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นตามหาคือเด็กหญิงที่กำลังโตเป็นสาว

มะกิ: ฉันคือคนที่พยายามทำทุกอย่างเต็มที่ที่สุด ฉันได้ทำหน้าที่ในส่วนที่เกี่ยวกับคดีอย่างเพียงพอแล้ว

อะกิโกะ: คนที่ผิดที่สุดคือฉัน ฉันรู้เรื่องพวกนี้มานานแล้ว…ฉันใช้ชีวิตตลอดสิบห้าปีที่ผ่านมาโดยคิดแต่เรื่องพวกนี้…

ยุกะ: สิ่งที่คุณทำมันช่างครึ่งๆ กลางๆ เสียจริง คุณโทษตัวเองว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นความผิดของคุณ แต่ฉันว่าลึกๆ ในใจคุณยังมีความหลงตัวเองอยู่

 

 

…หลังอ่าน…

 

เรื่องราวของเด็กหญิง 4 คน ซะเอะ, มะกิ, อะกิโกะและยุกะที่เป็นพยานในที่เกิดเหตุฆาตกรรมของ ‘เอมิลี’ เพื่อนร่วมชั้นเมื่อ15 ปีก่อน   โดยเด็กหญิงทั้ง 4 ถูกแม่ของเด็กที่ถูกฆ่าตายตาหน้าว่า “พวกเธอนั่นแหละที่ต้องชดใช้ พวกเธอคือฆาตกร” โหหห คุณแม่ขา ใจร้ายมากนะคะ ถ้าเราเป็นเด็ก1ใน 4คนนี้ เราก็หลอนและฝังใจนะ  แต่นับจากวันนั้นพวกเธอก็เติบโตขึ้นโดยใช้ชีวิตตามทางของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นเหตุการณ์ในอดีตก็ยังคงคอยวนเวียนอยู่ในจิตใจพวกเธอ

ซะเอะ เติบโตขึ้นมาโดยที่หวั่นกลัวการที่จะโตเป็นสาวจนร่างกายผิดปกติ

มะกิ เติบโตมาโดยหวังว่าตัวเองจะทำตัวให้มีประโยชน์ต่อผู้อื่นได้มากที่สุด

อะกิโกะ เติบโตมาโดยคิดว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ที่มีมิตรภาพดีๆ กับใครและตัวเองไม่เหมาะสมกับสิ่งสวยงาม

ยุกะ ต้องมีปมในใจเรื่องการได้รับความรักจากครอบครัวหรือใครสักคน

เนื้อเรื่องแบ่งออกเป็น 5 ตอนด้วยกัน เป็นเหมือนเรื่องสั้นที่เดินเรื่องด้วยการมีเส้นเรื่องหลักอยู่ที่คดีเอมิลีถูกฆาตกรรม   ตอนแรกเลยมีการบอกเล่าเรื่องราวความสำพันธ์ของเด็กๆกลุ่มนี้ ที่มาที่ไปของสายสัมพันธ์โดยให้ซะเอะเป็นคนเล่า พร้อมกับเล่าชีวิตตัวเองหลังเกิดเหตุครั้งนั้นด้วย  ส่วนตอนสุดท้ายเป็นเหมือนความในใจจากทางฝั่งแม่ของเอมิลีบ้าง อ่านจนจบเลยทำให้รู้ว่า ทุกตัวละครในเรื่องต่าง “ชดใช้” ในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปหมด  ถึงแม้เด็กๆ ทั้ง 4 คนจะไม่สมควรที่จะต้องชดใช้อะไร แต่ความฝังใจในสิ่งที่ได้พบเจอนั้นก็หลอกหลอนเด็กๆเหล่านี้ไปไม่น้อย

เป็นผลงานเล่มที่ 3 ของ มินะโตะ คะนะเอะ ที่เราได้อ่าน เอาจริงๆ ยังไม่มีเรื่องไหนที่กระแทกใจได้เท่ากับ “คำสารภาพ”  แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะคะ ยังคงรู้สึกอึนหลังจากอ่านจบอยู่ดี เป็นนักเขียนที่เขียนให้หลังจากอ่านจบ คนอ่านเหมือนถูกทุบหัวให้อึนๆมึนๆ

แต่นิดนึงเพราะแอบเบื่อวิธีเล่าเรื่องที่ใช้เจ้าตัวให้แต่ละตอนเป็นคนเล่าเรื่อง อาจจะเล่าด้วยการเขียนจดหมาย เล่าด้วยบทสนทนาที่เหมือนพูดอยู่ฝ่ายเดียว เพราะบางจังหวะของการเล่าเรื่องมันดูขัดๆ ไม่ธรรมชาติเท่าไหร่ อยากให้เธอลองเปลี่ยนวิธีเล่าเรื่องเป็นแบบอื่นดูบ้าง

แต่โดยรวมก็ยังเป็นนักเขียนที่มีฝีไม้ลายมือน่าติดตามคนนึงค่ะ รวมถึงเรื่องนี้ก็ยังน่าอ่านอยู่ดี เรื่องราวไม่ได้ไปแนวเลือดสาด สืบสวนอะไรมากนัก  เน้นกันที่เรื่องราวของชีวิตหลังเกิดเหตุของเด็กๆ 4 คนนี้ เพราะฉะนั้นคนที่กลัวเลือด ขวัญอ่อนก็ยังพออ่านได้นะคะ