คำสารภาพ – John Grisham

คำสารภาพ – John Grisham

เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านงานของ “John Grisham” หลังจากได้ยินเสียงร่ำลือมานานว่าสนุก ผลงานบางเรื่องถูกเอาไปสร้างเป็นหนังด้วย  เลือกหยิบเรื่องนี้ “คำสารภาพ” มาทดลองอ่านก่อนเป็นเรื่องแรก   ด้วยพล็อตที่น่าสนใจ เมื่อคนบริสุทธิ์กำลังจะถูกประหารชีวิต  และเมื่อทนายความเป็นคนเขียนนิยายเรื่องราวกระบวนการยุติธรรมน่าจะสนุกดี

 

เรื่อง  –  คำสารภาพ

ผู้เขียน  –  John Grisham

ผู้แปล  –  กุลธิดา

สนพ  –  นกฮูก

จำนวนหน้า  –  452

ราคา  –  335บาท

 

…เรื่องย่อ…

ดอนเต้ ดรัมม์ นักฟุตบอลผิวสีของ รร มัธยม ถูกกล่าวหาว่าฆ่าเชียร์ลีดเดอร์หญิงผิวขาวของ รร และถูกตัดสินใจประหารชีวิต  หลักฐานที่เอาผิดดอนเต้ได้มีเพียงอย่างเดียวคือคำสารภาพของเค้าที่ได้มาเพราะถูกตำรวจทั้งกดดันและหลอกลวงเป็นเวลานานถึง 15 ชม    ดอนเต้ ดรัมม์ มี ร็อบบี้ เฟลก  ซึ่งเป็นทนายของเค้า คอยต่อสู้หัวชนฝา พุ่งชนทุกรูปแบบเพื่อช่วยเค้ามานานถึง 9 ปี  จนท้ายที่สุดเมื่อวันประหารย่างกรายใกล้เข้ามา  ทราวิส  บอแยตต์ อาชญากรตัวจริง  เกิดคิดอยากทำความดีเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในชีวิต  ด้วยการสารภาพผิดเพื่อช่วยดอนเต้  โดยเลือกบาทหลวงคนนึงให้เป็นคนช่วยพาไปรัฐที่ดอนเต้กำลังจะถูกประหาร  บาทหลวงต้องคิดหนักเพราะถ้าหากพาบอแยตต์ไปนั่นหมายถึงเค้าจะมีความผิดร่วมในข้อหาช่วยหนีภาคทัณฑ์  แต่ถ้าไม่ช่วยก็อาจเป็นเรื่องฝังใจเป็นตราบาปทั้งชีวิต ถ้าดอนเต้ถูกประหารจริง

 

…หลังอ่าน…

สารภาพว่าอ่านช่วงแรกนี่แอบเบื่อ  อาจเป็นเพราะมีการเกริ่นเรื่อง  อธิบายตัวละครต่างๆให้คนอ่านได้รู้จัก  เรื่องเดินแบบเนือยๆ นิดหน่อย  ไหนจะมีเรื่องกฏหมายเข้ามาอีก  ถึงแม้จะไม่ได้ภาษากฏหมายจ๋า แต่ก็แอบน่าเบื่อ  อ่านแล้วสมาธิหลุดบ่อยมาก 5555   แต่หลังจากผ่านเข้าพาร์ท 2  เวลาที่จวนเจียนเข้ามาเรื่อยๆ  ทำให้เริ่มลุ้นมากขึ้น ว่าบาทหลวงจะพาบอแยตต์ไปทันมั้ย  แล้วถ้าไปทันกระบวนการยื่นขอคัดค้านจะทันเวลาหรือเปล่า  จะมีใครเชื่อในคำสารภาพของอาชญากรอาชีพคนนี้หรือเปล่า  หรือจะมองว่าทนายหาเรื่องเตะถ่วงอีก  ขณะที่สถานการณ์บ้านเมืองของเมืองที่ดอนเต้จะถูกประหารก็รุนแรงขึ้น  เพราะเหมือนเป็นคดีคนดำที่เหล่าคนดำรู้สึกได้ว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม  และมีความไม่ชอบมาพากลในกระบวนการทั้งหลาย

คนเขียนตีแผ่แทบทุกมุมของกระบวนการยุติธรรม รวมถึงมุมมองของทุกฝั่ง ความน่ารังเกียจของบางคนที่หากินกับคดี  อ่านไปก็รู้สึกอึดอัดใจกับกระบวนการยุติธรรมที่ขาดความยุติธรรม  กระบวนความคิดของคนมีอำนาจที่ไร้จิตสำนึกที่ดี  อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของคนที่ตกอยู่ในภาวะเป็นแพะ! 

พาร์ท 2 คนเขียนทำได้ค่อนข้างดี กระตุกอารมณ์คนอ่านแบบเราได้มาก จนเริ่มสนุกกับการอ่านมากขึ้น  แต่พอกลับไปที่พาร์ท 3 ที่จะเป็นบทสรุปของเรื่องราวทั้งหมด  บทสรุปทุกของทุกตัวละคร กลับพบกับความเนือยอีกครั้งในช่วงแรก  แล้วก็กลับมาปรบมือให้กับตอนท้ายของพาร์ทอีกที  เหมือนอ่านพาร์ทนี้แล้วตัวเองจะเป็นไบโพลาร์ชอบกล 5555

สำนวนการเขียนอาจเป็นส่วนหนึ่ง และสำนวนแปลก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่มีผลต่ออรรถรสในการอ่าน  บางช่วงแปลเหมือนคำแปลกๆ อ่านแล้วงงๆ  ต้องนั่งตีความคำแปลนั้นอีกที  ไม่แน่ใจว่าสำนวนแบบนี้เป็นตั้งแต่คนเขียนเอง หรือเป็นที่คนแปล  และนี่ก็อาจจะส่งผลให้ความสนุกในการอ่านลดลง

แต่โดยรวมเราว่าตัวพล็อตมีความน่าสนใจนะ รายละเอียดของเรื่องก็ทำให้เราเห็นภาพกระบวนการยุติธรรมได้มากขึ้น เลยรู้สึกว่าอยากลองหาผลงานเรื่องอื่นของนักเขียนคนนี้มาลองอ่านเพิ่มเติมดู